Mentres tanto en España o rei dá un fantástico discurso en que se dirixe a Xapón, dicindo entre máis cousas o seguinte:
Saben que pueden contar con todo el apoyo (...) de España.
Apoio? Que apoio? O mesmo que se nos dá a nós ante a crise? Claro, a xente en Xapón sufrindo e pasándoo mal e nós aquí dando premios e trofeos a non sei que representante xaponés de non sei que cousa. De verdade é iso o que precisan? Buf, non sei, a xente está cada día peor, non podo entender que pasa.
Tamén vin como un catedrático de física da universidade de (Alcalá? non me acordo) dicía en directo que o método que están a empregar os xaponeses para evitar o desastre non servirá de nada. Que vai pasar segundo este señor? Haberá unha explosión, as ondas expandiranse por doquier, facendo que unha zona de 100km ao redor da central sexa inhabitable durante moitos séculos (100 KM DURANTE SÉCULOS). Difícil de crer, non? Ben, só hai que ter en conta que Hiroshima e Nagasaki aínda teñen zonas en cuarentena, por non dicir que o están por completo. Por último este señor dixo que as ondas chegarán aquí, non con tanta forza como por Asia, por suposto, mais estarán no aire. Eso es lo que pasa cuando la arrogancia humana hace pensar que se puede jugar contra la naturaleza.
Non son experta en química nin en física, pero realmente non sei que pensar. A min personalmente dáme medo o que poida chegar a pasar, mais que podo facer? Nada. Esperar sentada a que chegue (ou non) o que teña que chegar.
En fin, vou seguir comendo que se me enfría a comida.
No hay comentarios:
Publicar un comentario